17. Rama Abraham banjur sumungkem konjem ing bumi karo gumujeng, pangunandikane: “Wong kang wus umur satus taun apa kelakon anak-anak, lan Sara kang wus umur sangang puluh taun iku apa iya bakal nglairake anak?”
18. Unjuke Rama Abraham marang Gusti Allah: “Mugi Ismael kemawon Paduka parengaken gesang wonten ngarsa Paduka!”
19. Nanging pangandikane Gusti Allah: “Ora, sanyata somahira Sara bakal nglairake anak patutan saka sira, iku sira jenengna Iskak, karo Iskak iku Ingsun bakal nganakake prajanjianingSun dadi prasetyan kanggo marang turun-turune.
20. Dene mungguh Ismael iku, panyuwunira iya Sunjurungi, lah iku iya bakal Sunberkahi lan Sundadekake bebranahan sarta Suntangkarake dadi akeh banget, apadene bakal nurunake raja rolas, lan bakal Sundadekake bangsa kang gedhe.
21. Nanging prasetyaningSun iku bakal Sunanakake karo Iskak, kang bakal lair saka Sara patutan saka sira besuk taun ngarep pendhake mangsa iki.”
22. Sawuse rampung anggone mangandikani mangkono mau, Gusti Allah banjur sumengka nilar Rama Abraham.
23. Sawuse mangkono Rama Abraham banjur mundhut Ismael putrane lan sakehe para abdi kang lair ana ing daleme sarta abdi kang sarana katuku ing dhuwit, sadhengaha kang lanang kang tinemu ana ing daleme, iku pada ditetaki ikute ing dina iku uga, kaya kang kadhawuhake dening Gusti Allah marang panjenengane.
24. Rama Abraham nalika supit yuswane sangang puluh sanga taun,