2. Sakondure tumuli ngaturi pirsa marang kang rama lan kang ibu, ature: “Kula sumerep tiyang estri ing Timna, anakipun tiyang Filisti; punika mugi panjenengan pundhutaken dadosa semah kula.”
3. Nanging kang rama lan kang ibu padha ngandikani: “Panunggalane anake sanak-sadulurmu lan panunggalane bangsaku kabeh apa ora ana wong wadon, dene kowe kok nganti ngalap rabi saka bangsa Filisti, wong kang ora tetak? Ature Simson marang kang rama: “Kula mugi panjenengan pundhutaken tiyang punika, amargi punika ingkang kula remeni.”
4. Nanging kang rama lan kang ibu padha ora mirsa, yen prakara iku saka pangrehe Pangeran yehuwah; marga Sang Simson kudu golek dadakan nglawan wong Filisti. Awit ing wektu samana wong Filisti njajah wong Israel.
5. Sang Simson banjur tindak sesarengan karo kang rama lan kang ibu menyang ing Timna. Bareng tekan ing pakebonan anggur ing Timna, lah ana singa anom mapagake lampahe Sang Simson karo nggero;
6. Sang Simson banjur katedhakan ing Rohe Sang Yehuwah, temah singane disuwek-suwek kaya nyuwek cempe tanpa apa-apa ing astane. Nanging apa kang ditindakake iku ora dicaritakake marang kang rama lan kang ibu.
7. Sawuse iku Sang Simson tumuli nglajengake tindake, sarta banjur rembagan karo wong wadon iku, amarga Sang Simson remen karo wong iku.
8. Sawuse antara lawas panjenengane tumuli wangsul mrono maneh perlu ningkahan karo wong wadon iku; lan ing nalika nyimpang saka ing dalan, perlu nuweni bathange singa, lah katon ana krompolaning tawon kang padha manggon ing raganganing singa sarta ana madune.
9. Iku banjur dirogoh klawan astane sarta didhahar karo nglajengake tindake, tumuli manggihi kang rama lan kang ibu, uga padha diaturi lan padha dhahar. Nanging ora dicaosi pirsa yen anggone mundhut madu iku saka ing raganganing singa.
10. Bareng kang rama wus tindak murugi wong wadon mau, Sang Simson banjur damel bujana ana ing kono, awit mangkono kang dadi adate wong nom-noman.
11. Bareng wong kono padha weruh Sang Simson, tumuli padha milih kanca telung puluh kang njagongi panjenengane.