16. Sang Simson tumuli dirangkul karo muwun dening kang garwa, ature: “Panjenengan sengit dhateng kula lan boten remen dhateng kula; panjenengan mbethekaken cangkriman dhateng bangsa kula, nanging batanganipun boten panjenengan ngandikakaken dhateng kula.”
17. Nanging garwane nganti pitung dina suwene, ing sajroning pahargyan iku tansah muwun bae. Bareng tumeka pitung dinane batangane diwedharake marang garwane, amarga tansah nggubel bae, nuli batangane dipratelakake marang bangsane.
18. Bareng ing pitung dinane, sadurunge srengenge surup, wong ing nagara kono banjur matur marang Sang Simson:“Punapa ingkang leginipun ngungkuli madu?Punapa ingkang rosanipun ngungkuli singa?”Pangandikane Sang Simson marang wong-wong mau:“Yen anggonmu mluku ora nganggo sapiku wadon,mesthi kowe ora bisa mbatang cangkrimanku.”