5. Kanggo kaperluan iku dibutuhake mas, bakal wungu tuwa, bakal wungu nom, bakal jingga lan lena alus.
6. Kotange efod kang digawe kudu mas, bakal wungu tuwa, wungu nom, bakal jingga lan lena tenunan alus kang benange kaantih, garapaning ahli.
7. Kotang efod iku ana pundhakane tangkeban loro, kang kagawe nangkebake ana ing kiwa lan ing tengen.
8. Sabuk kang kanggo ningseti kotang efod iku kudu padha panggarape lan kagawe iras-irasan karo kotang efod mau, bakale iya mas, bakal wungu tuwa, wungu nom, jingga lan lena alus tenunan kang benange kaantih.
9. Karodene sira njupuka sesotya krisopras loro lan ing kono kaukira jenenge para anake Israel.
10. Jeneng kang nem ana ing sesotya kang siji, lan kang nem ing sesotya sijine, urut tuwa,
11. patrape kaya juru ngukir sesotya, saemper ngukir cap, kaya mangkono anggonira ngukir jenenge para anake Israel ana ing sesotya loro mau; banjur sira wenehana embanan mas.
12. Sesotya loro iku kapasanga ana ing pundhakane kotang efod minangka sesotya pangeling-eling kanggo wong Israel; Harun kang kudu nggawa jenenge ana ing pundhake marang ing ngarsaning Sang Yehuwah sarta dadia pangeling-eling.
13. Sira uga gawea embanan mas,
14. apadene rante mas murni rong iji, rante mau banjur kagawea tali adhapur klabangan rante kang wus kadhapur tali mau kagandhenga karo embanane.
15. Lan sira kudu gawe tutup dhadha, piranti kanggo nibakake kaputusan, garapaning ahli. Panggarape padha kaya kotang efod, kang kagawe: mas, bakal wungu tuwa, wungu nom, jingga lan lena alus tenunan kang benange kaantih.