17. Pambareping sapine kang dadi kaluhurane, lan sungune kaya sungune bantheng; iku bakal digawe nyundhang bangsa-bangsa ing salumahing bumi, saka ing poncot tekan ing poncot. Yaiku wong Efraim kang puluhan ewu lan wong Manasye kang ewon.”
18. Tumrap Zebulun pangandikane:“He Zebulun, bungah-bungaha marga saka laku-lakumu, lan kowe Isakhar marga saka tarub-tarubmu;
19. bangsa-bangsa bakal diundang menyang gunung; ana ing kono bakal padha nyaosake kurban sembelehan kang bener, awit bakal padha nesep kaluberaning sagara lan raja-brana kang kapendhem ana ing jero pawedhen.”
20. Tumrap Gad pangandikane:“Pinujia Panjenengane kang maringi omber marang Gad. Pamanggone Gad iku kaya singa wadon lan nyempal bau, malah tekan balung cumplung pisan.
21. Gad milih bagean kang becik dhewe, marga ana ing kono panyimpene bageane para senapati: nuli nekani para panggedhene bangsa iku; sarta nindakake kaleresane Sang Yehuwah apadene pangadilane bebarengan karo wong Israel.”
22. Tumrap Dhan pangandikane:“Anadene Dhan iku anak singa kang mlumpat metu saka ing Basan.”
23. Tumrap Naftali pangandikane:“Naftali iku kawaregan ing sih-kamirahane Sang Yehuwah lan kaluberan ing berkahe; tlaga lan tlatah kidul iku ebekana!”
24. Tumrap Asyer pangandikane:“Asyer iku binerkahana ana ing antarane para putra, dadia kakasihe para sadulure, lan nyelupna sikile ing lenga.
25. Wesi lan tembaga dadia slaraking lawangmu, lan kasantosanmu lestaria sajege uripmu.
26. Ora ana kang madhani Gusti Allah, he Yesyurun. Kang nenitih nglangkungi langit mitulungi kowe, lan ngagem kaluhurane ngambah ing mega.
27. Gusti Allah kang langgeng iku dadi pangaubanmu, lan ing ngisormu ana bau-bau kang langgeng. Panjenengane nundhungi mungsuh saka ing ngarepmu, sarta ngandika: Tumpesen!