40. Sawuse iku golongan pangidung loro mau banjur padha ngadeg ana ing padalemaning Allah. Mangkono uga aku lan saperanganing para panggedhe,
41. lan para imam, yaiku: Elyakim, Maaseya, Minyamin, Mikha, Elyoenai, Zakharia, Hananya kambi nyekel kalasangka,
42. lan Maaseya, Semaya, Eleazar, Uzi, Yohanan, Malkia, Elam lan Ezer. Para pasindhen banjur ngrepekake kidung katuntun dening Yizrahya.
43. Ing dina iku wong padha nyaosake kurban sembelehan akeh banget. Padha bungah-bungah amarga diparingi kabungahan kang luwih gedhe dening Gusti Allah. Dalasan para wong wadon lan bocah-bocah iya padha bungah-bungah, temah karamean Yerusalem iku keprungu nganti adoh.
44. Ing wektu iku ana wong sawatara kang dipatah nglurahi kamar-kamar parawatan, kamar-kamar pisungsung mligi, panenan kawitan tuwin pisungsung prasupuluhan, supaya sumbangan kang manut pranatan dadi pandumane para imam lan para wong Lewi lan kang cundhuk karo kaanane pategalane saben kutha, diklumpukake ana ing kamar-kamar kono. Awit bani Yehuda padha bungah-bungah ing ngatase para imam sarta para wong Lewi kang padha nindakake ayahan.
45. Amarga wong-wong iku kang padha nindakake kawajiban leladi marang Gusti Allah lan padha kawajiban nucekake, mangkono uga para pasindhen lan jaga gapura, cundhuk karo pranatane Sang Prabu Dawud lan Sang Prabu Suleman, putrane.