51. Mripat kawula ngantos kraos perihawit saking kawontenanipun para putri ing kitha kawula.
52. Kawula dipun uber-uber kados peksidening tiyang ingkang sami mengsah dhateng kawula tanpa sabab.
53. Kawula dipun cemplungaken dhateng luweng gesang-gesangan,sarta dipun banggali sela.
54. Toya mbanjiri sirah kawula,kawula nginten: “Bilai aku saiki.”
55. “Dhuh Yehuwah, kawula nyebut asma Padukasaking dhasaring luweng ingkang lebet.
56. Paduka miyarsakaken swara kawula.Paduka sampun ngantos nutupi talingan Padukatumrap pangadhuh saha pasambat kawula.
57. Nalika kawula sesambat dhateng Paduka,Paduka celak sarta ngandika: Aja wedi.”
58. “Dhuh Yehuwah, Paduka sampun mbelani prakawis kawula,sarta sampun ngluwari gesang kawula.
59. Dhuh Yehuwah, Paduka sampun nguninganianggen kawula dipun etrapi ingkang boten adil;Paduka mugi karsaa maringi kaadilan!
60. Paduka sampun nguningani pangigit-igitipun tiyang-tiyang wausaha sadaya pangrantamipun dhateng kawula.”
61. “Dhuh Yehuwah, Paduka sampun midhangetaken pamemadanipun,dalah pangrantamipun dhateng kawula;
62. punapadene wicantenipun tiyang-tiyang ingkang sami nglawan dhateng kawula,sarta malih pangangen-angenipun awon tumrap kawula sadinten muput!
63. Mugi Paduka pirsani ngadeg-linggihipun,kawula kadadosaken lagu pepoyokanipun.”
64. “Dhuh Yehuwah, Paduka badhe nandukaken piwales dhateng tiyang-tiyang wau,miturut ing sapandamelipun.
65. Paduka badhe mangkotaken manahipun,mugi sami kadhawahana laknat Paduka.
66. Dhuh Yehuwah, Paduka badhe mbujeng tiyang-tiyang wau klayan bebendu,sarta sami badhe Paduka sirnakaken saking sangandhaping langit!”