20. Manawa ana wong lanang kang awor turu karo sawijining wong wadon, yaiku bature wong lanang liya, kang ora tau ditebus lan iya ora diwenehi layang tandhaning mardika, panggawe mangkono iku kudu kaukum, mung karo-karone aja nganti dipateni, marga bocah wadon iku durung dimerdikakake.
21. Wong lanang iku mau kudu ngaturake kurban dhendha konjuk marang Sang Yehuwah ana ing lawangane Tarub Pasewakan, arupa wedhus gibas lanang kanggo kurban dhenda.
22. Dene imam banjur nganakna pirukun tumrap wong iku, ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah marga saka dosane srana wedhus gibas lanang kurban dhendha iku, temah dosane kang wus dilakoni mau bakal kaapura.
23. Samangsa sira wus lumebu ing nagara iku sarta wus nandur kitri warna-warna, wohe kang wiwitan sajroning telung taun lawase iku aja sira undhuhi lan aja sira pangan.
24. Dene ing tahun kaping papate sakehe wohe padha dadia pisungsung pamuji konjuk marang Pangeran Yehuwah.
25. Ing taun kang kaping limane sira lagi kalilan mangan wohe, kang mangkono iku supaya ndadekna wuwuhe asilira; Ingsun iki Yehuwah Allahira.
26. Sira aja mangan sadhengah apa kang isih ana getihe. Sira aja padha nindakake ngelmu petungan utawa pameca.
27. Sira aja nyukur rambuting sirahira mubeng turut pinggir lan aja ngrusak pinggire jenggotira.
28. Sira aja nggaret-nggareti awakira marga kepaten lan sira aja gawe ciri-ciri ana ing badanira; Ingsun iki Yehuwah.
29. Sira aja ngrusak kasucene anakira wadon kanthi patrap sira dadekake wong tuna-susila, supaya wong sanagara aja nganti padha laku jina, temah nagara iku kebak pratingkah kang nistha.