1. Pangeran Yehuwah ngandika marang Nabi Musa:
2. “Sira ndhawuhana marang Harun lan marang anak-anake sarta marang sakehe wong Israel, padha tuturana mangkene: Iki dhawuh kang kaparingake dening Pangeran Yehuwah:
3. Saben wong turune Israel kang nyembeleh sapi, wedhus gibas utawa wedhus berok ana ing jero palereban utawa ing sajabane,
4. mangka ora nganggo digawa menyang ing ngarepe lawangane Tarub Pasewakan prelu kacaosake minangka kurban marang Pangeran Yehuwah ana ing ngarepe Tarube Suci Pangeran Yehuwah, kang mangkono iku ditempuhna marang wong mau minangka utang getih, marga wus ngwutahake getih, wong iku katumpesa saka ing satengahe bangsane.
5. Iku supaya wong Israel samangsa padha nggawa kurbane sembelehan, kang adate disaosake ana ing ara-ara, marang Pangeran Yehuwah ana ing lawanganing Tarub Pasewakan sarana kapasrahake marang imam, minangka kurban slametan konjuk marang Sang Yehuwah.
6. Imam banjur nyiramake getihe ing misbyahe Pangeran Yehuwah ana ing ngarepe lawangane Tarub Pasewakan, sarta getihe diobonga minangka ganda kang damel renaning Pangeran Yehuwah.
7. Aja ana kang padha sesaji kurbane maneh marang para dhemit, marga nyembah marang dhemit iku kalebu bedhang. Iku dadia pranatan ing salawase kanggo wong-wong iku nganti turun-tumurun.
8. Sarta iku padha sira tuturana: Saben turune Israel utawa panunggalane bangsa liya kang manggon ana ing tengahe, kang nyajekake kurban obaran utawa kurban sembelehan,