19. Mugi karsaa ngrawuhi kawula saha nebus kawula.Kawula mugi Paduka luwari margi saking satru-satru kawula.
20. Paduka nupiksani cacad kawula,kawirangan kawula saha kanisthan kawula.Paduka boten kekilapan dhateng mengsah kawula.
21. Manah kawula rempu margi saking panyamah,telah pangajeng-ajeng kawula;kawula ngajeng-ajeng sih-piwelas, nanging tanpa gina,sarta ngajeng-ajeng dhateng panglipur, nanging boten pinanggih.
22. Malah kawula dipun tedhani racun,sarta nalika kawula ngelak, dipun sukani anggur kecut.
23. Pekembulanipun tiyang-tiyang punika dadosa jiret wonten ing ngajengipun,lan kendhurenipun dadosa kala.
24. Mripatipun sami dadosa peteng,ngantos boten saged ningali;sarta bangkekanipun dadosa lelah-leloh!
25. Paduka mugi karsaa ngebyuki ing bebendu tiyang-tiyang punika,sarta ketamana ing mulad-mulading deduka Paduka.
26. Pemahanipun dadosa suwung,kemah-kemahipun sampun ngantos wonten ing ngenggeni.
27. Amargi sami nguya-uya tiyang ingkang Paduka gebagi,sami ngindhaki sakitipun tiyang ingkang sami Paduka tatoni.
28. Durakanipun tiyang-tiyang punika mugi Paduka wewahi,sampun ngantos sami manggih kaleresan wonten ing ngarsa Paduka!
29. Mugi kacoreka saking kitabing gesang,sampun ngantos kecathet nunggil kaliyan tiyang ingkang sampurna!