8. Ora ana wong siji-sijia bae kang bisa ngluwari awake dhewe,utawa ngaturi tebusan marang Gusti Allah minangka liruning nyawane.
9. Amarga kelarangen regane pangluwaraning nyawane,lan ora nyukupi ing salawase,
10. supaya lestari urip ing sateruse,lan ora ndeleng luwanganing kuburan.
11. Sanyatane, bakal kinawruhan: para wong kang wicaksana padha mati,para wong bodho lan tanpa budi padha mati bareng,lan bandhane ditinggalake marang wong liya.
12. Kubure iku dadi omahe ing salawase,dienggoni nganti turun-tumurun,pategalan-pategalan dianggep dadi duweke.
13. Nanging wong iku gedhea kaluhurane, iya ora lestari uripe,mung padha kaya kewan kang dipateni.
14. Kaya mangkono iku kaanane wong kang ngendelake awake dhewe,sarta patine wong kang seneng marang tembunge dhewe. (Selah)
15. Kaya wedhus anggone padha lumebu marang ing jagading wong mati,pati kang dadi pangone;padha terus tumurun marang ing kuburan,awake ajur mumur,jagading wong mati kang dadi papan padunungane.
16. Nanging nyawaku bakal diluwari dening Gusti Allah,saka ing cengkeremaning jagade wong mati,amarga Panjenengane bakal mundhut aku. (Selah)
17. Aja sumelang, manawa ana wong sangsaya sugih,sarta sangsaya wuwuh kamuktene ana ing omahe,