Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Jabur 49 Kitab Sutji (JAV)

MASMUR 49

Kabegjan kang tanpa guna

49:1-21

1. Kanggo lurah pasindhen. Saka bani Korakh. Masmur.

2. He sakehing para bangsa, padha ngrungokna,he sakehing wong ing donya, padha nilingna;

3. para wong cilik lan wong gedhe,para wong sugih lan wong mlarat sakabehe!

4. Cangkemku bakal nglairake kawicaksanan,kang dipikir-pikir dening atiku iku pangreten.

5. Aku bakal nilingake marang bebasan,tuwin bakal ngandharake paribasanku kalawan ngunekake clempung!

6. Yagene kok aku nganti wedi marang dinaning karubedan,rikala aku kinepung ing pialane wong kang padha ngoyak-oyak aku,

7. wong-wong kang padha ngendel-endelake raja-branane,lan umuk marga saka kehing bandhane?

8. Ora ana wong siji-sijia bae kang bisa ngluwari awake dhewe,utawa ngaturi tebusan marang Gusti Allah minangka liruning nyawane.

9. Amarga kelarangen regane pangluwaraning nyawane,lan ora nyukupi ing salawase,

10. supaya lestari urip ing sateruse,lan ora ndeleng luwanganing kuburan.

11. Sanyatane, bakal kinawruhan: para wong kang wicaksana padha mati,para wong bodho lan tanpa budi padha mati bareng,lan bandhane ditinggalake marang wong liya.

12. Kubure iku dadi omahe ing salawase,dienggoni nganti turun-tumurun,pategalan-pategalan dianggep dadi duweke.

13. Nanging wong iku gedhea kaluhurane, iya ora lestari uripe,mung padha kaya kewan kang dipateni.

14. Kaya mangkono iku kaanane wong kang ngendelake awake dhewe,sarta patine wong kang seneng marang tembunge dhewe. (Selah)

15. Kaya wedhus anggone padha lumebu marang ing jagading wong mati,pati kang dadi pangone;padha terus tumurun marang ing kuburan,awake ajur mumur,jagading wong mati kang dadi papan padunungane.

16. Nanging nyawaku bakal diluwari dening Gusti Allah,saka ing cengkeremaning jagade wong mati,amarga Panjenengane bakal mundhut aku. (Selah)

17. Aja sumelang, manawa ana wong sangsaya sugih,sarta sangsaya wuwuh kamuktene ana ing omahe,

18. amarga rikala matine kabeh iku ora bakal digawa,kamuktene ora bakal ngetutake dheweke.

19. Sanadyan sajroning uripe ngarani awake dhewe iku begja,lan dialem dening wong marga anggone mbeciki awake dhewe,

20. ewadene bakal padha marani para leluhure,kang ora bakal ndeleng pepadang ing sateruse.

21. Manungsa kang kadunungan kamulyan akeh, manawa ora duwe kawruh,iku kena dipadhakake kewan kang disembeleh.