3. Pangadhuhku dakesokake ana ing ngarsane,karubedanku dakaturake marang Panjenengane.
4. Manawi manah kawula nglentrih,Paduka nguningani lampah kawula.Wonten ing margi ingkang kawula ambah,tiyang wau sami masangi jiret kawula kalayan singidan.
5. Kawula mulat manengen sarta milang-miling,boten wonten tiyang satunggal kemawon ingkang mreduli dhateng kawula;papan pangungsen kawula sampun ical,boten wonten tiyang satunggal-tunggala ingkang ngupadosi kawula.
6. Dhuh Yehuwah, kawula nyebut dhumateng Paduka,unjuk kawula: “Paduka punika papan pangauban kawula,inggih panduman kawula wonten ing nagarinipun tiyang gesang!”
7. Paduka mugi karsaa nilingaken pasambat kawula,amargi kawula sampun lungkrah sanget,Paduka mugi karsaa nguwalaken kawula saking tiyang ingkang sami ngoyak-oyak kawula,amargi kekiyatanipun nglangkungi kawula.
8. Kawula mugi Paduka luwari saking pakunjaransupados sageda ngalembana asma Paduka.Para tiyang mursid sami badhe ngepang kawula,manawi Paduka nandukaken kadarman dhateng kawula.