3. Padha ngegung-egungna asmane kang suci,atine para wong kang padha ngupaya Pangeran Yehuwah dimen padha bungah.
4. Padha ngupayaa marang Pangeran Yehuwah lan kasantosane,padha tansah ngupayaa wedanane!
5. Padha ngelingana marang kaelokane kang wus padha katindakake,tandha-tandhane kang elok-elok lan pepancasan kang dingandikakake,
6. he para putra-wayahe Rama Abraham, abdine,he para putrane Rama Yakub, pepilihane!
7. Iya panjenengane iku Pangeran Yehuwah, Gusti Allah kita,pepancasane nyrambahi ing salumahing bumi.
8. Panjenengane ngengeti ing prasetyane nganti ing salawas-lawase,yaiku sabda kang wus didhawuhake marang sewu turunan,
9. kang wus didamel karo Rama Abraham,lan supaose marang Rama Iskak;
10. kang ditetepake dadi pranatan kanggo Rama Yakub,dadi prajanjian langgeng kanggo bangsa Israel,
11. mangkene pangandikane: “Sira bakal Sunparingi tanah Kanaan,dadi tanah pusaka kang katemtokake kanggo sira.”
12. Nalika cacahe durung sapiraa,mung sethithik, tur dadi wong ngamanca ana ing kono.
13. Sarta padha ngumbara saka panggonane bangsa kang siji, menyang panggonane bangsa sijine,saka ing karajan kang siji menyang panggonane suku bangsa sijine;
14. Panjenengane ora marengake yen ngantia padha dianiaya dening sapa-sapaa,para ratu padha diukum marga saka dheweke kabeh;