13. Sarta padha ngumbara saka panggonane bangsa kang siji, menyang panggonane bangsa sijine,saka ing karajan kang siji menyang panggonane suku bangsa sijine;
14. Panjenengane ora marengake yen ngantia padha dianiaya dening sapa-sapaa,para ratu padha diukum marga saka dheweke kabeh;
15. pangandikane: “Para jebadaningSun aja nganti sira ganggu-gawe,lan aja nandukake piala marang para nabiningSun!”
16. Nalika Panjenengane ndhatengake pailan ana ing nagara kono,lan sakehe tandhon pangan disirnakake,
17. banjur ana wong kang kautus ndhisiki dheweke kabeh:Yusuf kang kaedol dadi batur tukon.
18. Sikile dibelok,gulune rinante ing wesi,
19. nganti tumeka ing titimangsane pangandikane kelakon,sarta pancasaning Yehuwah mbenerake dheweke.
20. Sang Prabu nuli dhawuh ngluwari,pangwasane para bangsa kang ngluwari.
21. Nuli dikarsakake dadi lelurahing kadhatone,lan tinanggenah mengku apa sakagungane Sang Prabu kabeh,
22. diparengake ngereh para panggedhe abdine Sang Prabu sakarsane piyambak,sarta memulang kawicaksanan marang para tetuwane.
23. Mangkono Rama Israel banjur rawuh ing tanah Mesir,lan Rama Yakub dadi wong neneka ana ing tanahe Kham.
24. Pangeran Yehuwah banjur ndadosake umate tangkar-tumangkar,kadadekake santosa ngluwihi para mungsuhe;
25. atine mungsuhe mau diwalik temah padha sengit marang umate Gusti Allah,sarta abdine padha dipitenah.
26. Gusti Allah tumuli ngutus Nabi Musa, abdine,lan Imam Harun pepilihane.
27. Sakarone nganakake kaelokaning Pangeran ana ing tengahe,sarta mukjijat ana ing tanah Kham.
28. Pangeran ndhatengake pegowong, temah dadi peteng,nanging padha mbangkang marang pangandikane;
29. banyune kasabdakake malih dadi getih,sarta iwake padha dipateni.
30. Kodhok-kodhok padha uyel-uyelan ana ing negarane,malah nganti tekan ing kamar-kamare rajane.
31. Gusti Allah ngandika, banjur katekan laler cathak,lan lemud-lemud ing satanah kabeh;
32. Panjenengane ndhawahake udan es dadi gegantine udan ing kono,lan geni kang mulad-mulad ing negarane;