29. Ing wektu kang wus katemtokake nuli bakal nglurugi nagara Kidul maneh, nanging kang kapindho iki ora bakal padha karo kang kapisan,
30. amarga bakal linawan dening kapal-kapale wong Kitim, satemah ilang kawanene. Nuli mulih kalawan ati kang ngancam-ancam marang Prajanjian Suci, lan bakal tumindak mangkono uga; lan sawuse bali, bakal nggatekake marang wong-wong kang padha ninggal Prajanjian Suci.
31. Wadya-balane bakal jumedhul lan bakal gawe najising papan suci, yaiku betenge, nyuwak kurban dinan lan nganakake kang ora pantes kang ngrerusak.
32. Lan wong-wong kang tumindak duraka marang Prajanjian bakal dibujuk-bujuk kadadekake murtad kalawan tembung-tembung pangonggrong; nanging umat kang wanuh marang Allahe bakal tetep kuwat lan lestari lakune.
33. Tuwin wong-wong panunggalane umat iku kang wicaksana bakal mangretekake marang wong akeh, nanging ing sawatara mangsa lawase bakal padha ambruk dening pedhang lan geni, jalaran ditawan lan dijarah-rayah.
34. Bareng padha ambruk, banjur oleh pitulungan sathithik lan akeh wong kang bakal padha ngguyubi kalawan lelamisan.
35. Para wong wicaksana bakal ana sawatara kang ambruk, minangka pandadaran, panyaringan lan kanggo ngresikake wong-wong mau, nganti tumeka ing wekasaning jaman; amarga wekasaning jaman iku durung tumeka ing titi-mangsa kang wus katetepake.