Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Ayub 33:7-23 Kitab Sutji (JAV)

7. Mulane kowe aja giris ana ing ngarepku,ora abot anggonku bakal menet marang kowe.

8. Nanging kowe wus calathu ing sacedhake kupingku,lan aku wus krungu anggonmu ngucap mangkene:

9. Aku iki resik aku sepi ing panerak,aku suci tanpa kaluputan.

10. Nanging Panjenengane manggih alasan kanggo nglawan marang aku,aku dianggep mungsuhe.

11. Sikilku dibelok,satindakku tansah dipirsani.

12. Wangsulanku marang kowe: Ing bab iku kowe ora bener,awit Gusti Allah iku ngungkuli manungsa.

13. Yagene kowe kok madoni Panjenengane,awit ora paring wangsulan marang sakehing tembungmu?

14. Amarga Gusti Allah anggone paring pangandika sarana patrap siji loro,nanging wong ora nggatekake.

15. Sajroning pangimpen, sajroning wahyu ing wayah bengi,manawa wong turu kepati,manawa leyeh-leyeh ing paturon;

16. ing kono Panjenengane mbikak kupinging manungsalan nggatekake wong-wong mau kalawan panyaruwe-panyaruwe,

17. minangka pepalang tumrap pratingkahelan kanggo ngilangi gumunggunge,

18. temah nyawane kasingkirna saka ing kuburlan uripe saka ing penempuhing tumbak.

19. Wong kelakon kapredi kalawan nandhang lara ing paturon,ing sajroning balung-balunge tansah ana crah kang tanpa kendhat.

20. Nganti wetenge bosen roti,ilang kekarepane mangan kang enak-enak.

21. Daginge susut nganti ora katon,balung-balunge kang maune ora katon,banjur padha pating pendhosol.

22. Nyawane wus nyedhaki kubur,sarta uripe nyedhaki pati.

23. Manawa ana malaekat ing sandhinge,kang dadi panengah, siji ing antarane sewu,kang kadhawuhan mratelakake kabeneraning manungsa,

maca bab lengkap Ayub 33