14. Amarga Gusti Allah anggone paring pangandika sarana patrap siji loro,nanging wong ora nggatekake.
15. Sajroning pangimpen, sajroning wahyu ing wayah bengi,manawa wong turu kepati,manawa leyeh-leyeh ing paturon;
16. ing kono Panjenengane mbikak kupinging manungsalan nggatekake wong-wong mau kalawan panyaruwe-panyaruwe,
17. minangka pepalang tumrap pratingkahelan kanggo ngilangi gumunggunge,
18. temah nyawane kasingkirna saka ing kuburlan uripe saka ing penempuhing tumbak.
19. Wong kelakon kapredi kalawan nandhang lara ing paturon,ing sajroning balung-balunge tansah ana crah kang tanpa kendhat.
20. Nganti wetenge bosen roti,ilang kekarepane mangan kang enak-enak.
21. Daginge susut nganti ora katon,balung-balunge kang maune ora katon,banjur padha pating pendhosol.
22. Nyawane wus nyedhaki kubur,sarta uripe nyedhaki pati.
23. Manawa ana malaekat ing sandhinge,kang dadi panengah, siji ing antarane sewu,kang kadhawuhan mratelakake kabeneraning manungsa,
24. ing kono Gusti Allah bakal paring kawelasan pangandikane:Uculna wong iku, supaya aja nganti mudhun marang ing kubur,Ingsun wus oleh panebus.
25. Wong mau banjur kasegerake awake kaya wong nom,dadi kaya nalika isih nom.
26. Samangsa nyenyuwun marang Gusti Allah, Panjenengane iya karsa midhangetake,temah ndeleng wadanane kalawan suka-pirena,lan Gusti Allah banjur mangsulake kabenerane marang manungsa.