32. malah sanadyan wong manca ora tau ana kang nginep ing jaba,lawangku padha kawengakake kanggo wong lelungan! --
33. Manawa aku nutupi panerakku kayadene Rama Adam,kalawan ndhelikake kaluputanku ana ing sajroning atiku,
34. awit aku pakewuh marang masarakatlan wedi marang panacade sanak-sadulur,satemah aku banjur meneng bae lan ora metu saka ing lawang!
35. Ah, bok ana kang ngrungokake aku ya!-- ya iki tandha-tanganku! Kang Mahakwasa muga karsaa paring wangsulan marang aku! --Lan bok iya ana layang pandakwa kang katulis dening lawananku!
36. Temenan, layang iku bakal dakpanggullan dakanggo kayadene makutha.
37. Kabeh jangkahku bakal dakuningakake marang Panjenengane,aku bakal seba marang ing ngarsane kayadene raja.
38. Manawa pategalanku sesambat marga saka aku,lan singkalane padha nangis,
39. manawa aku mangan pametune nganti entek tanpa bayaranlan gawe susahe para kang duwe,
40. kang thukul muga dudu gandum nanging eri,lan dudu sair nanging alang-alang.”Tekan samono pangucape Ayub.