Bab

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Ayub 31 Kitab Sutji (JAV)

Ayub pratela sapisan maneh, yen ora duwe kaluputan

31:1-40

1. “Aku wus gawe prajanjian kalawan mripatku,mulane mangsa yen aku ngantia mandeng marang prawan!

2. Awit apa ta kang dadi ganjaran kang kapesthekake dening Gusti Allah saka ing ngaluhur,lan apa ta kang dadi panduman kang katetepake dening Kang Mahakwasa saka ing ngaluhur?

3. Apa dudu bilai tumrap wong kang luput,lan kacilakan tumrap wong kang nindakake piala?

4. Apa dudu Gusti Allah kang mirsani dalanku,lan kang ngetang sakehing jangkahku?

5. Manawa aku tau srawungan karo ujar pagorohanutawa sikilku enggal-enggal marani kaculikan,

6. muga aku ditimbanga ing traju kang tliti,ing kono Gusti Allah bakal uninga,manawa aku ora duwe kaluputan.

7. Manawa lakuku nyimpang saka ing dalan,lan atiku nuruti pamandenging mripatku,sarta tanganku katemplekan ing rereged,

8. apa kang daksebar cikben dipangan wong liya,lan apa kang thukul kanggo aku cikben dibedholi.

9. Manawa atiku katarik marang wong wadon,sarta aku ngadhang ana ing lawanging pepadhaku,

10. bojoku cikben nggilingake wong liya,lan cikben diajak turu wong liya.

11. Awit iku tindak kang rusuh,malah iku piala kang pantes diukum dening hakim.

12. Iku sanyatane geni kang memangsa nganti entek,sarta nggesengake kabeh pametuku.

13. Manawa aku tau ora mikir marang hake baturku lanang utawa wadon,nalika prakaran karo aku,

14. apa daya-kakuwatanku, manawa Gusti Allah banjur jumeneng,manawa Panjenengane nganakake papriksan,aku ngunjukake wangsulan kapriye?

15. Apa dudu Panjenengane kang nitahake aku ana ing guwa-garba, lan kang uga nitahake wong mau?Rak mung siji ta kang nganakake aku kabeh ana ing guwa-garba?

16. Manawa aku tau nduwa pepenginane para wong cilik,njalari mripating randha dadi bengep

17. utawa panganku dakpangan dhewe,mangka anak yatim ora melu mangan

18. -- malah kayadene bapa anggonku nggedhekake bocah mau,sarta anggonku nuntun wiwit ana ing guwa-garbane biyunge --

19. manawa aku weruh wong mati marga tanpa sandhangan,utawa wong miskin kang ora duwe kemul,

20. lan bangkekane ora njalukake berkah akutuwin awake ora diangetake nganggo wuluning wedhusku;

21. manawa aku tau ngagagake tanganku marang bocah lola,marga aku weruh wong kang mbiyantu aku ana ing saketheng,

22. cikben balungku walikat kapisah saka ing bauku,sarta lengenku cikben kaputung saka ing ros-rosane.

23. Amarga cilaka kang saka ing Allah ndadekake wediku,tuwin aku tanpa daya ana ing ngarsaning kaluhurane.

24. Manawa kang dakpracaya iku emaslan aku calathu marang kencana:kowe kang dadi andel-andelku

25. manawa aku bungah marga saka gedhening kasugihankulan marga tanganku ngolehake raja-brana nganti akeh banget,

26. manawa aku tau nyawang srengenge nalika sumorot,lan rembulan anggone lumaku kalawan kaendahan,

27. satemah meneng-meneng atiku kenyut,lan banjur aweh cucupan tangan,

28. iku uga dadi durakakang pantes diukum dening hakim,amarga aku nyelaku Gusti Allah kang ana ing ngaluhur.

29. Manawa aku tau bungah marga satruku kacilakan,lan surak-surak, manawa dheweke katempuh ing kasangsaran --

30. aku ora bakal ngolehake cangkemku gawe dosa,mujekake matine kalawan sumpah --

31. Manawa wong-wong ing tarubku ora muni:Sapa kang ora wareg marga saka lelawuhane --

32. malah sanadyan wong manca ora tau ana kang nginep ing jaba,lawangku padha kawengakake kanggo wong lelungan! --

33. Manawa aku nutupi panerakku kayadene Rama Adam,kalawan ndhelikake kaluputanku ana ing sajroning atiku,

34. awit aku pakewuh marang masarakatlan wedi marang panacade sanak-sadulur,satemah aku banjur meneng bae lan ora metu saka ing lawang!

35. Ah, bok ana kang ngrungokake aku ya!-- ya iki tandha-tanganku! Kang Mahakwasa muga karsaa paring wangsulan marang aku! --Lan bok iya ana layang pandakwa kang katulis dening lawananku!

36. Temenan, layang iku bakal dakpanggullan dakanggo kayadene makutha.

37. Kabeh jangkahku bakal dakuningakake marang Panjenengane,aku bakal seba marang ing ngarsane kayadene raja.

38. Manawa pategalanku sesambat marga saka aku,lan singkalane padha nangis,

39. manawa aku mangan pametune nganti entek tanpa bayaranlan gawe susahe para kang duwe,

40. kang thukul muga dudu gandum nanging eri,lan dudu sair nanging alang-alang.”Tekan samono pangucape Ayub.