23. Amarga cilaka kang saka ing Allah ndadekake wediku,tuwin aku tanpa daya ana ing ngarsaning kaluhurane.
24. Manawa kang dakpracaya iku emaslan aku calathu marang kencana:kowe kang dadi andel-andelku
25. manawa aku bungah marga saka gedhening kasugihankulan marga tanganku ngolehake raja-brana nganti akeh banget,
26. manawa aku tau nyawang srengenge nalika sumorot,lan rembulan anggone lumaku kalawan kaendahan,
27. satemah meneng-meneng atiku kenyut,lan banjur aweh cucupan tangan,
28. iku uga dadi durakakang pantes diukum dening hakim,amarga aku nyelaku Gusti Allah kang ana ing ngaluhur.
29. Manawa aku tau bungah marga satruku kacilakan,lan surak-surak, manawa dheweke katempuh ing kasangsaran --
30. aku ora bakal ngolehake cangkemku gawe dosa,mujekake matine kalawan sumpah --
31. Manawa wong-wong ing tarubku ora muni:Sapa kang ora wareg marga saka lelawuhane --
32. malah sanadyan wong manca ora tau ana kang nginep ing jaba,lawangku padha kawengakake kanggo wong lelungan! --
33. Manawa aku nutupi panerakku kayadene Rama Adam,kalawan ndhelikake kaluputanku ana ing sajroning atiku,
34. awit aku pakewuh marang masarakatlan wedi marang panacade sanak-sadulur,satemah aku banjur meneng bae lan ora metu saka ing lawang!
35. Ah, bok ana kang ngrungokake aku ya!-- ya iki tandha-tanganku! Kang Mahakwasa muga karsaa paring wangsulan marang aku! --Lan bok iya ana layang pandakwa kang katulis dening lawananku!