Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Ayub 12:5-14 Kitab Sutji (JAV)

5. Saka panemune wong kang tentrem uripe,wong kang sangsara iku pantese dicacad,iku rinasa kaya gebug tumrap wong kang sikile kajengklok.

6. Tarube wong kang ngrusak padha tentremsarta wong kang memungu dukaning Allah padha ngalami katentreman,samono uga para wong kang arep nggegem Gusti Allah ana ing tangane.

7. Nanging takona ta marang kewan, iku mesthi padha mangretekake kowe,sarta takona ta marang manuk ing awang-awang,mesthi kowe disumurupake,

8. utawa tutura marang bumi, iku mesthi bakal aweh piwulang marang kowe,dalasan iwak ing sagara bakal carita marang kowe.

9. Panunggalane iku kabeh sapa kang ora sumurup,manawa astane Gusti Allah kang nindakake iku;

10. manawa nyawane kabeh kang kumeliplan napase saben manungsa iku dumunung ana ing astane?

11. Kuping apa ora nguji tembung-tembung,kayadene cethak anggone ngrasakake pangan?

12. Apa dudu para wong tuwa kang padha kadunungan kawicaksanan,sarta wong kang wus akeh umure iku kang duwe pangreten?

13. Nanging Gusti Allah iku kang kagungan kawicaksanan lan pangwaos.Iya Panjenengane iku kang dadi etuking pangulir budi lan kawasisan.

14. Manawa panjenengane mbebongkar, ora ana kang bisa mbangun maneh.Manawa Panjenengane nangkep wong, ora ana kang bisa ngluwari.

maca bab lengkap Ayub 12