5. Lah, aluning antaka wus ngepung aku,banjiring pepati wus nyempyok aku;
6. kendharating jagade wong mati wus nggubed aku,kalajireting pati wus pinasang ana ing ngarepku.
7. Nalika aku nandhang karibedan, aku sesambat marang Sang Yehuwah,marang Gusti Allahku anggonku sesambat.Lan Panjenengane miyarsakake swaraku saka ing padalemane,pasambatku nyuwun pitulung tumama ing talingane.
8. Bumi banjur horeg gonjang-ganjing,dhasaring langit geterlan horeg marga saka mulad-mulading bebendune.
9. Kukus kumelun saka ing granane,geni melet-melet saka ing tutuke,mawa mengangah metu saka Panjenengane.
10. Panjenengane mentiyungake langit, banjur tumedhak,petenging mendhung ana ing sangisoring padane.
11. Panjenengane nitih kerub, banjur mesat,lan katon ana ing swiwining angin.
12. Lan panjenengane damel pepeteng sakubenge dadi pakuwone,banyu udan kang peteng, mendhung kang kandel.
13. Marga cahyaning kilat ing ngarsanemawa dadi mengangah.
14. Sang Yehuwah ndhatengake gludhug saka ing angkasa,Kang Mahaluhur ngulukake swarane.