12. Lan panjenengane damel pepeteng sakubenge dadi pakuwone,banyu udan kang peteng, mendhung kang kandel.
13. Marga cahyaning kilat ing ngarsanemawa dadi mengangah.
14. Sang Yehuwah ndhatengake gludhug saka ing angkasa,Kang Mahaluhur ngulukake swarane.
15. Panah-panah padha linepasake, temah padha pating blesar,yaiku kilat thathit, temah padha buyar kabeh.
16. Dhasar-dhasaring samodra banjur padha katon,tales-talesing jagad padha kaungkaban,marga dukane Sang Yehuwahlan sumiyuting napas saka granane.
17. Panjenengane mulungake astane saka ing ngaluhur,nyandhak aku lan ngentasake aku saka ing banjir.
18. Panjenengane ngluwari aku saka tangane mungsuhku kang prakosa,saka wong kang padha sengit marang aku,amarga karosane ngungkuli aku.
19. Padha nyegat aku ing dinaku kang siyal,nanging Sang Yehuwah dadi lendhehanku.
20. Panjenengane ngentasake aku menyang ing papan kang omber,Panjenengane ngluwari aku, amarga karenan marang aku.
21. Sang Yehuwah nandukake marang aku apa kang laras karo kabeneranku,Panjenengane males marang aku timbang karo karesikaning tanganku.
22. Amarga aku ngantepi anggonku lumaku ing margine Sang Yehuwah,lan ora nyingkur Allahku kaya dene wong duraka.