25. nuli nguwuh-uwuh, ngaturi uninga marang Sang Prabu, banjur dipangandikani: “Yen tekane ijen bae, mesthi nggawa pawarta becik.” Nalika wong mau sangsaya nyedhak,
26. prajurit iku weruh wong liyane, banjur nguwuh-uwuh aweh weruh marang kang jaga gapura: “Lah punika wonten tiyang malih ingkang mlajeng piyambakan kemawon.” Sang Prabu banjur ngandika: “Iku mesthi nggawa pawarta becik.”
27. Sawuse iku pecalang munjuk: “Tiyang ingkang dhateng rumiyin punika caranipun mlajeng kados caranipun Ahimaas bin Zadhok.” Pangandikane Sang Prabu: “Iku wong becik, tekane mesthi nggawa pawarta becik.”
28. Ahimaas banjur nguwuh-uwuh, unjuke marang Sang Prabu: “Sugeng!” Banjur sujud nyembah marang Sang Prabu, raine konjem ing bumi sarta munjuk: “Pinujia Sang Yehuwah, Gusti Allah dalem ingkang sampun masrahaken para tiyang ingkang sami ngagagaken tanganipun dhumateng gusti kawula Sang Prabu.”
29. Sang Prabu banjur ndangu: “Absalom, bocah anom iku apa slamet?” Atur wangsulane Ahimaas: “Kala wau kawula ningali kawontenan ingkang rame sanget, nalika Sang Yoab ndhawuhi kawula mangkat sowan dhateng ngarsa dalem, nanging abdi dalem boten mangretos punika punapa.”