1. Sawuse mangkono ratune bani Amon seda; lan Pangeran Hanun, putrane, jumeneng ratu nggentosi kang rama.
2. Sang Prabu Dawud nuli ngandika: “Ingsun bakal memitran karo Prabu Hanun bin Nahas, padha kaya ramane kang wus memitran karo ingsun.” Mulane Prabu Dawud banjur utusan ngaturake belasungkawa lumantar para punggawane marga saka sedane ramane. Nanging bareng para punggawane Prabu Dawud tekan ing ngarsane bani Amon,
3. para panggedhene bani Amon munjuk marang Sang Prabu Hanun, gustine: “Miturut panggalih dalem Prabu Dawud punika punapa badhe ngurmati kang rama, dene ngantos utusan abdi-abdinipun ingkang ngaturaken belasungkawa punika? Punapa boten kagungan karsa badhe niti-priksa kitha punika sarta nelik badhe nglebur kitha, pramila Prabu Dawud lajeng utusan para punggawanipun dhateng ngarsa dalem?”