3. Ana siji kang nuli matur: “Panjenengan mugi karsaa tindak sesarengan kaliyan para abdi panjenengan punika.” Paring wangsulane: “Iya becik, aku dakmelu.”
4. Dadine iya banjur tindak nyarengi wong-wong mau. Bareng wis padha tekan ing bengawan Yarden, nuli padha negori wit-witan.
5. Tumuli kelakon, nalika panunggalane ana siji kang negor wit, wadunge kecemplung ing banyu. Banjur sesambat: “Adhuh bendara kula, punika barang sambutan!”
6. Nanging abdining Allah ngandika: “Ana ngendi tibane?” Wong iku nuli nuduhake prenahe. Nabi Elisa tumuli ngethok kayu, diuncalake mrono, temah wadunge kumambang.
7. Panjenengane banjur ngandika: “Wis, jupuken!” Wong mau nuli mulung tangane njupuk wadunge.
8. Kacarita ratu ing nagara Aram pinuju perang nglawan Israel. Nalika rembagan karo para punggawane, ngandika mangkene: “Ingsun bakal makuwon ana ing panggonan kono utawa ing kana.”
9. Nanging abdining Allah utusan wong sowan ing ngarsane Sang Nata ing Israel, kadhawuhan matur: “Ingkang ngatos-atos, sampun ngantos langkung ing panggenan punika, amargi tiyang Aram sampun sami mandhap mriku.”