19. Pandongane lan kabule pandongane, sakehe dosane lan anggone ora setya, sakehing panggonan kang diedegi tengger-tengger pangurbanan, tugu-tugu brahala tuwin reca-reca tatahan, sadurunge panjenengane ngesorake sarira, lah kabeh iku padha katulisan ana ing riwayate para wong sidik.
20. Sawuse mangkono Sang Prabu Manasye banjur kepareng ngaso nunggil karo para leluhure lan disarekake ana ing kadhatone. Dene Pangeran Amon, kang putra, nuli jumeneng ratu, nggentosi panjenengane.
21. Pangeran Amon nalika jumeneng ratu yuswa rolikur taun, dene anggone ngasta paprentahan ana ing Yerusalem suwene rong taun.
22. Sang Prabu nglampahi apa kang ala ana ing paningaling Yehuwah, kaya kang katindakake dening Sang Prabu Manasye, kang rama. Sang Prabu Amon sesaji kurban marang sakehe reca tatahan, yasane Sang Prabu Manasye, kang rama, lan ngabekti marang iku.
23. Nanging panjenengane ora ngesorake sarira ana ngarsane Pangeran Yehuwah, kaya Sang Prabu Manasye, kang rama, malah saya mundhak akeh kaluputane.
24. Para punggawane banjur padha sekuthon nglawan marang panjenengane; Sang Prabu disedani ana ing kadhatone.
25. Nanging kang padha sekuthon nglawan Sang Prabu Amon mau banjur dipateni dening rakyat ing nagara kono lan sawuse mangkono rakyat mau nuli njumenengake ratu Pangeran Yosia, kang putra, nggentosi panjenengane.