7. Malah padha nginebake lawang-lawange srambine padalemaning Yehuwah sarta mateni sakehing damar. Ora padha ngobong dupa lan ora ngunjukake kurban obaran marang Gusti Allahe wong Israel ana ing pasucen,
8. satemah Yehuda lan Yerusalem padha katiban ing bebenduning Yehuwah, padha kadadekake nistha, nggegirisi sarta dadi pepoyokan, kaya kang padha sira deleng kalawan mripatira dhewe iki.
9. Iya marga saka iku leluhur kita nuli padha tiwas dening pedhang, tuwin anak kita lanang wadon apadene somah kita padha dadi tawanan.
10. Lah saiki ingsun kagungan karsa arep nganakake prajanjian karo Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe Israel, supaya bebendune kang mulad-mulad iku sumingkir saka kita.
11. He, anak-anakingsun, sira saiki aja padha tlendho, awitdene sira wus padha kapilih dening Pangeran Yehuwah kadhawuhan ana ing ngarsane ngladosi Panjenengane, nindakake pangibadah lan ngobong kurban kagem Panjenengane.”
12. Para wong Lewi banjur padha tumandang, yaiku saka bani Kehat: Mahat bin Amasai lan Yoel bin Azaria, saka bani Merari: Kisy bin Abdi lan Azaria bin Yehaleleel, saka wong Gerson: Yoah bin Zima lan Eden bin Yoah,
13. saka bani Elizafan: Simri lan Yeiel, saka bani Asaf: Zakharia lan Matanya,
14. saka bani Heman: Yehiel lan Simei, lan saka bani Yedutun: Semaya lan Uziel.