1. Pangeran Hizkia nalika jumeneng ratu yuswa salawe taun, dene anggone ngasta paprentahan ana ing Yerusalem lawase sangalikur taun. Kang ibu asma Abia, putri putrane Sang Zakharia.
2. Panjenengane nglampahi apa kang bener ana ing paningaling Yehuwah, ngetrepi apa kang dilampahi dening Sang Prabu Dawud, kang eyang.
3. Ing taun kang kapisane paprentahane, ing sasi kapisan, Sang Prabu dhawuh ngengakake lawang-lawange padalemane Pangeran Yehuwah tuwin didandani.
4. Tumuli nimbali para imam lan para wong Lewi, padha didhawuhi nglumpuk ana ing plataran wetan.
5. Sang Nata ngandika: “Padha ngrungokna, he para wong Lewi! Ing saiki sira padha sesucia, mangkono uga padalemaning Yehuwah, Gusti Allahe para leluhurira iya sucekna!
6. Awit leluhur kita wus padha ora setya, padha nglakoni apa kang ala ana ing paningaling Yehuwah, Gusti Allah kita, padha nyingkur marang Panjenengane, padha ngengokake raine saka ing padalemaning Yehuwah lan ngungkurake iku.
7. Malah padha nginebake lawang-lawange srambine padalemaning Yehuwah sarta mateni sakehing damar. Ora padha ngobong dupa lan ora ngunjukake kurban obaran marang Gusti Allahe wong Israel ana ing pasucen,
8. satemah Yehuda lan Yerusalem padha katiban ing bebenduning Yehuwah, padha kadadekake nistha, nggegirisi sarta dadi pepoyokan, kaya kang padha sira deleng kalawan mripatira dhewe iki.
9. Iya marga saka iku leluhur kita nuli padha tiwas dening pedhang, tuwin anak kita lanang wadon apadene somah kita padha dadi tawanan.
10. Lah saiki ingsun kagungan karsa arep nganakake prajanjian karo Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe Israel, supaya bebendune kang mulad-mulad iku sumingkir saka kita.
11. He, anak-anakingsun, sira saiki aja padha tlendho, awitdene sira wus padha kapilih dening Pangeran Yehuwah kadhawuhan ana ing ngarsane ngladosi Panjenengane, nindakake pangibadah lan ngobong kurban kagem Panjenengane.”
12. Para wong Lewi banjur padha tumandang, yaiku saka bani Kehat: Mahat bin Amasai lan Yoel bin Azaria, saka bani Merari: Kisy bin Abdi lan Azaria bin Yehaleleel, saka wong Gerson: Yoah bin Zima lan Eden bin Yoah,
13. saka bani Elizafan: Simri lan Yeiel, saka bani Asaf: Zakharia lan Matanya,
14. saka bani Heman: Yehiel lan Simei, lan saka bani Yedutun: Semaya lan Uziel.
15. Iku padha nglumpukake para sadulure lan padha sesuci. Sawuse mangkono nuli padha mara miturut dhawuhe Sang Prabu, cundhuk karo pangandikaning Sang Yehuwah, tumuli padha nucekake padalemaning Sang Yehuwah.
16. Sawuse iku para imam banjur padha lumebu ing padalemaning Sang Yehuwah prelu nucekake iku. Kabeh kang najis, kang tinemu ana ing padalemaning Sang Yehuwah, digawa menyang ing plataraning padalemane Pangeran Yehuwah; iku padha ditampani dening para wong Lewi lan digawa metu, menyang ing Lebak Kidron.
17. Anggone wiwit nucekake iku ing tanggal sapisan, sasi kapisan. Ing dina kang kaping wolu, sasi iku, wus padha tutug ing srambining padalemane Pangeran Yehuwah lan anggone nucekake padalemaning Yehuwah iku suwene wolung dina. Rampunge ing dina kang kaping nembelas sasi kapisan.
18. Sawuse iku banjur padha lumebu sowan marang ing ngarsane Sang Prabu Hizkia lan munjuk: “Kawula sampun sami nucekaken padalemaning Pangeran Yehuwah sedaya, ugi misbyah kurban obaran sapirantosipun sadaya.
19. Wondene sakathahing pirantos, ingkang kabucal dening Sang Prabu Akhas, nalika panjenenganipun murtad ing wekdal ngasta paprentahanipun, sampun sami kawula cawisaken saha sampun sami kawula sucekaken. Sapunika sadaya wau wonten ing sangajenging misbyahipun Pangeran Yehuwah.”
20. Esuk uthuk-uthuk Sang Prabu Hizkia ngempalake para panggedhening kutha sarta banjur tedhak menyang ing padalemaning Pangeran Yehuwah.
21. Kabeh padha nggawa sapi lanang pitu, wedhus gembel lanang pitu, wedhus gembel enom pitu sarta wedhus berok lanang pitu minangka kurban pangruwating dosa kagem brayate Sang Prabu, kanggo pasucen lan kanggo Yehuda. Sang Prabu nuli dhawuh marang para tedhake Rama Harun, yaiku para imam, supaya nyaosake kurban mau ana ing misbyahe Pangeran Yehuwah.
22. Banjur padha nyembeleh sapi-sapi mau, para imam nampani getihe, disiramake ing misbyah. Sawuse mangkono tumuli nyembeleh wedhus-wedhuse gembel lanang, lan getihe kasiramake ing misbyah. Nuli nyembeleh wedhus-wedhuse gembel enom sarta getihe iya kasiramake ing misbyah.
23. Sabanjure wedhus-wedhus berok lanang, kang bakal kanggo kurban pangruwating dosa mau padha disowanake marang ing ngarsane Sang Prabu lan ing ngarepe pasamuwan. Nuli padha numpangake tangane ing wedhus-wedhus iku.
24. Para imam kang banjur nyembeleh lan nyaosake getihe ana ing misbyah, minangka kurban pangruwating dosa, supaya ngolehna panebus kanggo wong Israel kabeh. Awit Sang Nata wus paring dhawuh supaya saos kurban obaran lan kurban pangruwating dosa kanggo wong Israel kabeh.
25. Sang Prabu mapanake para wong Lewi ana ing padalemaning Pangeran Yehuwah kalawan nggawa kecer, slukat lan clempung, ngetrepi dhawuhe Sang Prabu Dawud lan Nabi Gad, wong sidik abdining Sang Nata, tuwin Nabi Natan, amarga iku dhawuhe Pangeran Yehuwah lumantar para nabine.
26. Para wong Lewi tumuli padha ngadeg kalawan nyekel piranti-piranti musik, yasane Sang Prabu Dawud, mangkono uga para imam, kang padha nyekel kalasangka.
27. Sang Prabu Hizkia banjur dhawuh saos kurban obaran ana ing misbyah. Nalika kurban obaran wiwit kasaosake, kekidungan kagem Pangeran Yehuwah iya nuli karepekake, binarung swaraning kalasangka, lan piranti-piranti musik yasane Sang Prabu Dawud, ratu ing Israel.
28. Nalika kekidungan karepekake lan kalasangka kaunekake, wong sapasamuwan kabeh padha sujud lan nyembah. Iku kabeh tumindak nganti saenteke kurban obaran.
29. Sarampunge saos kurban obaran, Sang Prabu lan sakehe wong kang padha ana ing kono ndherek Sang Prabu, padha jengkeng sujud.
30. Sang Prabu Hizkia lan para panggedhe padha dhawuh marang para wong Lewi supaya padha ngrepekake kidung pepujian kagem Pangeran Yehuwah nganggo tembung-tembung anggitane Sang Prabu Dawud lan Asaf, wong sidik. Wong mau nuli ngrepekake kidung pepujian kalawan bungah lan banjur jengkeng sujud.
31. Sawuse mangkono Sang Prabu Hizkia ngandika: “Saiki sira wus padha nyaosake awakira marang Pangeran Yehuwah. Padha majua lan nggawaa kurban-kurban sembelehan lan kurban-kurban pamuji sokur marang ing padalemaning Pangeran Yehuwah!” Wong sapasamuwan tumuli padha nggawa kurban-kurban sembelehan lan kurban-kurban pepujian; saben wong kang atine lega-lila uga nggawa kurban-kurban obaran.
32. Gunggunge kurban obaran kang digawa dening wong sapasamuwan yaiku: sapi pitung puluh, wedhus gembel lanang satus, lan wedhus enom rong atus. Iku kabeh kanggo kurban obaran kagem Pangeran Yehuwah.
33. Anadene pisungsung-pisungsung suci awujud: sapi nem atus lan wedhus telung ewu.
34. Nanging cacahe imam kesithiken, mulane ora keconggah ngeleti sakehe kurban obaran. Awit saka iku para sadulure, para wong Lewi, mbiyantu nganti sarampunge pagawean lan nganti para imam wus padha nucekake awake. Amarga para wong Lewi iku anggone nucekake awake luwih tumemen tinimbang para imam.
35. Lan maneh kurbane obaran iku akeh, mangkono uga gajihe kurban slametan sarta kurban unjukan kanthine kurban obaran mau. Kaya mangkono pangibadah ing padalemaning Sang Yehuwah anggone katata maneh.
36. Sang Prabu Hizkia lan rakyat kabeh padha asuka-rena marga saka apa kang wus katetepake dening Gusti Allah kanggo bangsa iku, awit bab iku kalakone ora kanyana-nyana.