1. Pangeran Hizkia nalika jumeneng ratu yuswa salawe taun, dene anggone ngasta paprentahan ana ing Yerusalem lawase sangalikur taun. Kang ibu asma Abia, putri putrane Sang Zakharia.
2. Panjenengane nglampahi apa kang bener ana ing paningaling Yehuwah, ngetrepi apa kang dilampahi dening Sang Prabu Dawud, kang eyang.
3. Ing taun kang kapisane paprentahane, ing sasi kapisan, Sang Prabu dhawuh ngengakake lawang-lawange padalemane Pangeran Yehuwah tuwin didandani.
4. Tumuli nimbali para imam lan para wong Lewi, padha didhawuhi nglumpuk ana ing plataran wetan.
5. Sang Nata ngandika: “Padha ngrungokna, he para wong Lewi! Ing saiki sira padha sesucia, mangkono uga padalemaning Yehuwah, Gusti Allahe para leluhurira iya sucekna!
6. Awit leluhur kita wus padha ora setya, padha nglakoni apa kang ala ana ing paningaling Yehuwah, Gusti Allah kita, padha nyingkur marang Panjenengane, padha ngengokake raine saka ing padalemaning Yehuwah lan ngungkurake iku.
7. Malah padha nginebake lawang-lawange srambine padalemaning Yehuwah sarta mateni sakehing damar. Ora padha ngobong dupa lan ora ngunjukake kurban obaran marang Gusti Allahe wong Israel ana ing pasucen,
8. satemah Yehuda lan Yerusalem padha katiban ing bebenduning Yehuwah, padha kadadekake nistha, nggegirisi sarta dadi pepoyokan, kaya kang padha sira deleng kalawan mripatira dhewe iki.
9. Iya marga saka iku leluhur kita nuli padha tiwas dening pedhang, tuwin anak kita lanang wadon apadene somah kita padha dadi tawanan.
10. Lah saiki ingsun kagungan karsa arep nganakake prajanjian karo Pangeran Yehuwah, Gusti Allahe Israel, supaya bebendune kang mulad-mulad iku sumingkir saka kita.
11. He, anak-anakingsun, sira saiki aja padha tlendho, awitdene sira wus padha kapilih dening Pangeran Yehuwah kadhawuhan ana ing ngarsane ngladosi Panjenengane, nindakake pangibadah lan ngobong kurban kagem Panjenengane.”