21. Nanging rakyat sami mendheti jarahan ingkang rupi menda, punapa dene, lembu-lembu ingkang pethingan, ingkang dipun pisah saking ingkang pancen badhe kapejahan, badhe kakurbanaken sumaos dhateng Sang Yehuwah, Gusti Allah panjenengan, wonten ing Gilgal.”
22. Nanging ature Nabi Samuel:“Punapa Sang Yehuwah karenan dhateng kurban obaran lan kurban sembelehansami kaliyan pambangun turut dhateng sabdanipun Sang Yehuwah?Mbangun turut punika saestu langkung sae katimbang kurban sembelehan,nggatosaken langkung sae katimbang gajihipun menda jaler.
23. Amargi pambalila punika sami kaliyan dosanipun patenunganlan pandlarung punika sami kaliyan nyembah brahala lan terafim.Sarehne panjenengan dalem sampun nampik dhateng pangandikanipun Sang Yehuwah,mila Sang Yehuwah inggih nampik panjenengan dalem, badhe kalungsur anggen panjenengan dalem dados ratu.”
24. Pangandikane Prabu Saul marang Nabi Samuel: “Kula sampun nglampahi dosa, amargi sampun nerak dhawuhipun Sang Yehuwah lan pangandika panjenengan; sarehne kula ajrih dhateng rakyat milanipun kula nuruti panyuwunipun.
25. Dene sapunika mugi panjenengan apunten dosa kula. Karsaa wangsul nyarengi lampah kula, kula badhe sujud ngabekti dhateng Sang Yehuwah.”
26. Nanging Nabi Samuel matur marang Sang Prabu Saul: “Kawula boten badhe wangsul nyarengi panjenengan dalem, amargi panjenengan dalem sampun nampik dhateng pangandikanipun Sang Yehuwah; milanipun Sang Yehuwah sampun nampik panjenengan dalem anggen panjenengan dalem dados ratunipun Israel.”
27. Bareng Nabi Samuel minger arep tindak, Sang Prabu Saul ngasta poncoting jubahe Nabi Samuel, temah suwek.
28. Nabi Samuel banjur matur marang Sang Prabu Saul: “Sang Yehuwah sampun nyuwek kapraboning Israel saking panjenengan dalem ing dinten punika lan sampun kaparingaken dhateng tiyang sanes ingkang langkung utami katimbang panjenengan dalem.
29. Punapa malih Sang Minulya ing Israel punika boten dora lan Panjenenganipun boten nate keduwung, amargi Panjenenganipun sanes manungsa ingkang wajib nggetuni.”