13. Bareng wus rampung anggone kapenuhan kaya nabi, banjur mulih.
14. Lan pamane celathu marang Saul lan bature: “Kowe padha saka ngendi?” Wangsulane: “Ngupadosi kuldi-kuldi punika, nanging sareng boten wonten katingal, kula sami sowan ing ngarsanipun Nabi Samuel.”
15. Pamane Saul nuli celathu: “Mara aku caritanana, apa kang dipangandikakake Nabi Samuel marang kowe.”
16. Saul banjur carita marang pamane: Lajeng kemawon kula sami dipun pangandikani bilih kuldi-kuldi punika sampun pinanggih.” Nanging bab anggone bakal jumeneng ratu kaya kang dingandikakake dening Nabi Samuel, ora dilairake marang pamane.
17. Nabi Samuel nuli ngumpulake wong kabeh ana ing ngarsane Sang Yehuwah ing Mizpa.
18. Lan panjenengane ngandika marang wong Israel mau mangkene: “Pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allah Israel mangkene: Ingsun wus ngentasake bangsa Israel saka ing tanah Mesir lan wus ngluwari sira saka ing tangane wong Mesir lan saka ing tangane sakehe karajan kang padha nindhes sira.
19. Nanging saiki sira nampik Gusti Allahira, kang mitulungi sira saka sakehing kasangsaran lan karubedanira, kanthi aturira: Boten, mugi njumenengna ratu ingkang ngereh kula. Mulane padha sebaa ana ing ngarsane Sang Yehuwah miturut taler-taler lan golongan-golonganmu!”