6. Iya mangkono iku, dadi kita iki padha duwe ganjaran beda-beda, miturut sih-rahmat kang kaparingake marang kita: manawa ganjaran mau kanggo medhar wangsit prayoga anggon kita nindakake laras karo iman kita.
7. Yen ganjaran mau kanggo leladi, iya padha leladia; manawa ganjaran memulang, iya padha memulanga;
8. yen ganjaran mau kanggo mituturi, iya padha mituturana. Sapa kang ngedum apa-apa, anggone nindakake akanthia ati kang eklas; sapa kang mimpin, iya kang kanthi taberi: sing sapa olah kawelasan, iya nindakna kanthi bungah.
9. Tresna iku ditanpa lamis! Padha gethinga ing piala sarta nglakonana panggawe becik.
10. Kowe padha tresna-tinresnanana dikaya sadulur, lan dadia tuladha ing bab ajen-ingajenan.
11. Anggonmu taberi aja nganti kendho, padha dibanter ing roh, lan padha leladia marang Gusti.
12. Padha bungaha sajroning pangarep-arep, disabar sajroning karupekan, dimantep anggonmu ndedonga!
13. Padha mitulungana ing kekuranganing para suci, sarta padha merlokna aweh pamondhokan!
14. Wong kang nguya-uya kowe, pujekna becik, lan aja koksupatani.
15. Wong kang bungah biyantonana bungahe, wong kang nangis biyantonana panangise.
16. Ditunggal ati ing sajroning pitepungan; aja ngarah marang kang dhuwur-dhuwur, nanging padha ngudia marang kang prasaja. Aja kuminter!
17. Aja males ala marang wong kang gawe piala; padha nindakna kang becik tumrap sadhengah wong.