44. Tumuli padha ditilar maneh kaping telune lan ndedonga kaya sing uwis.
45. Sawise mangkono banjur murugi para sakabate lan ngandika:“Padha terusna anggonmu turu saiki lan ngasoa. Lah wis tekan ing titi mangsane Putraning Manungsa kaulungake marang tamganing wong-wong dosa.
46. Padha tangia, ayo padha lunga, kang ngulungake Aku wis cedhak.”
47. Nalika Gusti Yesus isih ngandika, Yudas, yaiku salah sawijining sakabat, teka kanthi wong sagolongan gedhe, kang padha sikep pedhang lan penthung, utusane para pangareping imam lan pinituwaning bangsa Yahudi.
48. Wong kang ngulungake Panjenengane wis aweh tandha marang wong-wong mau: “Wong sing dakcucup, yaiku wonge, cekelen!”
49. Satekane banjur enggal-enggal, marepeki Gusti Yesus sarta matur: “Ngaturaken salam, Guru,” nuli nucup.
50. Nanging Gusti Yesus ngandika: “Heh, kanca, iku ta prelumu teka?” Wong-wong mau banjur padha maju lan nyekel Gusti Yesus.
51. Ing kono ana sawijining pandhereke Gusti Yesus, kang gumrageh tangane ngunus pedhange, disabetake marang abdine Imam Agung, kupinge kaperung.
52. Nanging pangandikane Gusti Yesus: “Pedhangmu warangkakna, awit wong kang olah pedhang, bakal tiwas dening pedhang.
53. Apa pangiramu Aku ora bisa nyuwun marang RamaKu, supaya Panjenengane enggal ngirimake malaekat luwih saka rolas bregada lan mbiyantu Aku?