12. Nanging Panjenengane, sawuse misungsungake kurban siji bae marga saka dosa, banjur lenggah ana ing tengene Gusti Allah salawas-lawase,
13. sarta ing samengko Panjenengane mung ngantos-antos, nganti tumeka mungsuh-mungsuhe arep kadadekake ancik-anciking sampeyane.
14. Sabab srana kurban siji bae Panjenengane wus damel sampurnane para kang kasucekake ing salawas-lawase.
15. Lan bab iku Sang Roh Suci uga maringi paseksen marang kita,
16. sabab sawuse Panjenengane ngandika:“Iki prajanjian kang bakal Sunanakake karo wong-wong iku, sawuse wektu iku,” Panjenengane banjur ngandika maneh:“Ingsun bakal maringi angger-anggeringSun ana ing atine, sarta Sunserat ana ing budine,
17. sarta Ingsun ora ngenget-enget maneh marang sakehing dosa lan panerake.”
18. Dadi manawa iku kabeh wus kaapura, ora prelu ana kurban maneh kang kudu kasaosake marga saka dosa.
19. Kang iku para sadulur, srana rahe Gusti Yesus ing samengko kita bisa lumebu ing papan pasucen kanthi kebak ing kakendelan,
20. amarga Panjenengane wus ngwengani kita dalan kang anyar sarta urip metu ing gubah, yaiku sarirane piyambak,
21. lan kita duwe Imam Agung kang ngepalani padalemane Gusti Allah.