9. Dadi wong-wong kang urip saka pracaya, iya iku kang padha diberkahi bebarengan karo Rama Abraham kang kumandel iku.
10. Awit kabeh wong, kang uripe saka ayahane angger-anggering Toret iku kabawah ing laknat, sabab ana tulisan mangkene: “Kenaa ing laknat wong kang ora setya anggone nglakoni samubarang kang katulis ana ing kitab angger-anggering Toret.”
11. Lan iya wus cetha yen ora ana wong kang kaanggep bener ana ngarsane Gusti Allah marga saka nglakoni angger-anggering Toret, awit: “Wong kang kaanggep bener iku bakal urip marga saka pracaya.”
12. Awit angger-anggering Toret iku dhasare dudu iman, nanging sapa kang nglakoni angger-angger, iku bakal urip dening angger-angger.
13. Sang Kristus wus nebus kita saka laknate angger-anggering Toret srana dadi laknat piyambak marga saka kita, sabab ana tulisan mangkene: “Kenaa ing laknat saben wong kang digantung ing kayu salib iku!”
14. Kalawan mangkono iku berkahe Rama Abraham ana ing Gusti Yesus Kristus tumeka marang bangsa-bangsa liya, supaya kita marga saka pracaya bisa nampani prasetyaning Roh.
15. Para sadulur, becike aku daknganggo conto padinan. Sawijining wasiyat kang wus kaabsahake iku, sanadyan ta saka manungsa, ora ana wong kang bisa mbatalake utawa nambahi.
16. Anadene kabeh prasetya iku kapangandikakake marang Rama Abraham lan marang turune. Panjenengane ora ngandika: “Marang turun-turune” kang kaya-kaya ateges wong akeh, nanging mung wong siji: “lan marang turunmu”, yaiku Sang Kristus.
17. Karepku yaiku prasetya kang sadurunge wus kaabsahake dening Gusti Allah iku ora bisa dibatalake dening angger-anggering Toret, kang lagi ana sawuse patang atus telung puluh taun, nganti prasetya iku ilang kakuwatane.