4. Awit kowe mung sabar bae yen ana wong teka martakake Gusti Yesus kang beda karo apa kang wus dakwartakake, utawa aweh roh kang beda karo kang wus koktampani utawa Injil kang beda karo kang wus koktampani.
5. Nanging manut panemuku sathithik bae aku ora kalah karo rasul-rasul kang pinunjul iku.
6. Dadia aku cupet ing pamicara, nanging ora mangkono ing bab kawruh, awit iku saben-saben lan ing sadhengaha prakara wus padha dakpratelakake marang kowe.
7. Apa aku kaluputan manawa aku ngasorake awakku dhewe kanggo ngluhurake kowe, marga aku martakake Injile Gusti Allah marang kowe tanpa pituwas?
8. Pasamuwan-pasamuwan liya wus dakrampog srana nampani pitulunge, supaya aku bisa ngladeni kowe!
9. Karomaneh nalika aku ana ing tengah-tengahmu nandhang kakurangan, aku ora gawe rubeding wong, awit apa kang kurang wus dicukupi dening para sadulur kang teka saka ing tanah Makedhonia. Ing samubarang prakara dakjaga aja nganti dadi gawemu, lan sateruse aku bakal mangkono.
10. Demi kaleresane Sang Kristus kang ana ing aku, dakantebake kandhaku manawa panggunggungku iku ora bakal kaalang-alangan dening wong ana ing tlatah-tlatah Akhaya.
11. Sababe apa ora? Apa marga aku wus ora tresna marang kowe? Gusti Allah kang nguningani.