1. Elifaz ya yi magana.
2. “Akwai wani mutum, ko mafi hikima,Wanda zai amfani Allah?
3. Gaskiyar da kake yi za ta amfani Allah?Ko kuwa abin kirki da kake yi zai taimake shi?
4. Ai, ba don tsoron Allah da kake yi ba ne,Ya sa wannan tsautawa da jarrabawa suka same ka.
5. Ko kusa ba haka ba ne,Amma saboda zunubi mai yawa da ka yi ne.Saboda kuma dukan muguntar da ka aikata.
6. Don ka sa ɗan'uwanka ya biya ka bashin da kake binsa,Ka ƙwace tufafinsa, ka bar shi huntu.
7. Ka hana wa waɗanda suke ji ƙishi ruwan sha,Ka hana waɗanda suke jin yunwa abinci.
8. Ka mori ikonka da matsayinka,Don ka mallaki dukan ƙasar.
9. Ba ƙin taimako kaɗai ka yi ba,Amma har marayu ma ka yi musu ƙwace, ka wulakanta su.
10. Don haka ne yanzu akwai ramummuka ko'ina kewaye da kai,Tsoro ya kama ka nan da nan.
11. An yi duhu ƙwarai, har ba ka iya gani,Rigyawa ta sha kanka.
12. “Ashe, ba a can saman sammai Allah yake zaune ba?Sai ya sunkuya ya dubi taurari, ko da yake suna can sama ne.
13. Duk da haka ka ce, ‘Allah bai san kome ba.Gizagizai sun lulluɓe shi, ƙaƙa zai iya yi mana shari'a?’
14. Kana tsammani gizagizai masu duhu sun hana shi gani,A lokacin da yake tafiya a kan iyakar da take tsakanin duniya da sararin sama.