5. Ach is é a bhíos á rá agaibhse, ‘Má insíonn duine dá athair nó dá mháthair, An rud a bhí agam le tabhairt duitse is tabhartas do Dhia é, níl aon fheidhm air onóir a thabhairt dá athair.’
6. Dá bhrí sin de, tá briathar Dé curtha ar ceal agaibh mar mhaithe le bhur nós úd.
7. A dhream an chrábhaidh bhréige! Nach maith a rinne Ísáia tairngreacht fúibh, nuair a dúirt sé:
8. ‘Tugann an mhuintir seo onóir dom lena mbéal,ach is fada uaim a gcroí;
9. is díomhaoin an t‑adhradh a thugann siad dom,agus gan sa teagasc a bhíos á theagasc acu ach ar ordaigh daoine.’”
10. Agus ghlaoigh sé na daoine chuige go ndúirt sé leo, “Éistigí leis seo agus tuigigí:
11. ní hé an ní a théas isteach sa bhéal a shalaíos an duine, ach an ní a thagas amach as an mbéal, sin an ní a shalaíos an duine.”
12. Tháinig na deisceabail chuige ansin agus dúirt siad leis, “Nach bhfuil fhios agat gur ghlac na Fairiséigh scannal nuair a chuala siad an rá sin agat?”
13. Ba é a d'fhreagair sé, “Níl aon phlanda nach bhfuil curtha ag m'Athair neamhaí nach dtarraingeofar amach as na fréamhacha.
14. Ná bainigí leo; is iad na treoraithe dalla iad. Má threoraíonn dall dall, titfidh siad ar aon i bpoll.”
15. Ach dúirt Peadar leis, “Mínigh an fáithscéal dúinn.”