19. Agus ba é a fhreagra orthu, “A ghlúin an díchreidimh, Cá fhad a bheidh mé libh? Cá fhad a mbeidh foighne agam libh? Tugaigí chugam é.”
20. Agus thug siad chuige an garsún; agus ní luaithe a chonaic an sprid é, ná tháinig corraí mór ar an ngarsún, agus thit sé ar an talamh, ag unfairt agus cúr lena bhéal.
21. Agus d'fhiafraigh Íosa dá athair, “Cá fhad atá sin air?” Agus dúirt sé, “Ariamh óna óige.
22. Agus is minic a chaith sí sa tine é nó amach san uisce lena scriosadh; ach más féidir leatsa aon ní a dhéanamh, glac trua dúinn agus cuidigh linn.”
23. Agus dúirt Íosa leis, “Más féidir leatsa! Níl ní dodhéanta ag an té a chreideas.”
24. Agus leis sin scairt athair an gharsúin in ard a chinn agus dúirt sé, “Creidimse; cuidigh le mo dhíchreideamh.”
25. Agus nuair a chonaic Íosa slua ag cruinniú de rith siúil, bhagair sé ar an sprid neamhghlan agus dúirt léi, “A sprid bhodhar bhalbh, ordaím duit teacht amach as, agus ná gabh isteach ann choíche aris!”
26. Agus tar éis béiciola agus é a chorraí go mór, tháinig sí amach, agus d'fhág an garsún ina luí mar mharbhán; sa dóigh go ndúirt an chuid ba mhó acu, “Is marbh atá sé.”
27. Ach rug Íosa ar a láimh gur thóg sé den talamh é, agus d'éirigh sé ina sheasamh.
28. Agus nuair a chuaigh sé isteach sa teach, d'fhiafraigh a dheisceabail de os íseal, “Cad chuige nár fhéadamar a cur amach?”
29. Agus dúirt sé leo, “Ní féidir an cineál seo deamhain a chur amach ach amháin leis an urnaí.”
30. Chuaigh siad ar aghaidh as an áit úd go ndeachaigh siad tríd an nGalailí. Agus bhí leisce air a fhios sin a bheith ag aon duine;