6. Agus ar seisean leo, “Nach maith a rinne Ísáia tairngreacht fúibh, a fhimineacha, mar tá scríofa,‘Onóraíonn béal na muintire seo mé,ach is fada uaim atá a gcroí;
7. is baoth an t‑adhradh a thugas siad dom,agus níl ach cumadóireacht dhaonna ina gcráifeacht siúd.’
8. Cuireann sibhse suas d'aitheanta Dé, agus cloíonn sibh go dluth le nósanna daoine.”
9. Agus dúirt sé leo, “Nach breá mar atá diúltaithe agaibh d'aithne Dé, le bhur nósanna féin a choimeád!
10. Óir is é a dúirt Maois, ‘Tabhair onóir do d'athair agus do do mháthair’; agus ‘An té a cháineas a athair nó a mháthair go míchóir, cuirtear chun báis é go cinnte;’
11. ach is é atá á rá agaibhse, ‘más rud é go ndeir fear lena athair nó lena mháthair, is Corbán é (is é sin, rud a tugadh mar bhronntanas do Dhia) an ní atá agam le tabhairt duitse—
12. Ansin ní thugann sibh cead dó maith a dhéanamh ar a athair ná ar a mháthair,
13. agus ar an dóigh sin cuireann sibh briathar Dé ar ceal leis an nós sin a fhágas sibh do bhur gclann in bhur ndiaidh. Agus is iomaí sin ní den sórt atá á chleachtadh agaibh.”