1. Tháinig siad go tír na nGeraséanach, ar an taobh thall den fharraige.
2. Agus nuair a tháinig sé amach as an mbád, is ea a casadh air fear a tháinig amach as na tuamaí, fear a raibh sprid neamhghlan ann,
3. a bhíodh ina chónaí sna tuamaí; agus nárbh fhéidir a cheangal níos mó, go fiú le slabhra féin;
4. óir is minic a ceanglaíodh é le geimhle agus le slabhraí, ach tharraingíodh sé na slabhraí as a chéile, agus dhéanadh sé giotaí beaga de na geimhle; agus gan duine ann a bhí láidir go leor lena smachtú.
5. Bhíodh sé oíche agus lá sna tuamaí nó ar na sléibhte agus gan stad air ag búiríl agus ag brú a chraicinn le clocha.
6. Agus nuair a chonaic sé Íosa i bhfad uaidh, rith sé chuige agus thug sé ómós dó;
7. agus ghlaoigh sé in ard a chinn, “Cad chuige a bhfuil tú dom, a Íosa, a Mhic an Ard-Dé? Impím ort as ucht Dé, gan mo chéasadh.”
8. Mar bhí sé i ndiaidh a rá leis, “Fág an duine seo, a sprid neamhghlan!”
9. Agus d'fhiafraigh Íosa di; “Cad is ainm duit?” D'fhreagair si, “Léigiún is ainm dom, mar táimid inár mórshlua ann.”
10. Agus d'iarr sí go dian air gan a ndíbirt as an dúiche ar fad.
11. Anois bhí tréad mór muc ag innilt ar leataobh an chnoic;
12. agus d'iarr siad air, “Cuir amach chuig na muca sinn, lig dúinn dul isteach iontu.”