10. Ba ansin a chuaigh Iúdás Iscariót, duine den dáréag, chuig na hardsagairt chun go ndéanfadh sé é a bhrath leo.
11. Agus nuair a chuala siad faoi bhí lúcháir orthu, agus gheall siad airgead a thabhairt dó. Agus bhí sé ag faire na faille lena bhrath.
12. Agus an chéad lá de laethanta an Aráin gan Laibhín, nuair a bhítí ag íobairt uan na cásca, d'fhiafraigh a dheisceabail de, “Cá háit ar mhaith leat sinn a dhul ann le hullmhú duit chun go n‑ithe tú an cháisc?”
13. Agus chuir sé beirt dá dheisceabail uaidh, agus dúirt sé leo, “Gabhaigí isteach sa chathair, agus casfar oraibh fear agus é ag iompar searróg uisce; leanaigí é.
14. Agus abraigí le fear an tí a dtéann sé isteach ann, ‘Is é rud a deir an tOide leat, Cá bhfuil an seomra aíochta atá le bheith agam go n‑íosfaidh mé an cháisc ann, mise agus mo chuid dheisceabal?’
15. Agus taispeánfaidh sé daoibh seomra mór i n‑uachtar an tí agus é feistithe faoi réir; ullmhaigí dúinn ansin.”
16. Agus d'imigh na deisceabail leo go dtí an chathair, agus rinne siad an t‑eolas mar d'inis sé dóibh; agus d'ullmhaigh siad an cháisc.
17. Agus nuair a bhí an tráthnóna ann tháinig sé féin agus an dáréag.
18. Agus nuair a bhí siad ina suí chun boird, arsa Íosa leo, “Is fíor, a deirim libh, go ndéanfaidh duine agaibh, atá ag ithe i mo chuideachta, feall a imirt orm.”
19. Agus tháinig brón orthu, agus b'shiúd iad a rá leis duine i ndiaidh an duine eile, “An mise é?”
20. Ar seisean leo, “Is duine den dáréag é, duine atá ag tomadh a aráin in aon mhias liom.