26. Is ansin a fheicfear Mac an duine ag teacht i néalta neimhe i gcumhacht agus i mórghlóir.
27. Cuirfidh sé na haingil amach ansin, agus cruinneoidh sé a fhíréin ó cheithre aird na gaoithe, ó choirnéil an talaimh go cinn na spéartha.
28. “Foghlaimígí a cheacht ón gcrann fige; chomh luath agus a mhaothaíos a shlat agus a thagas an duilliúr uirthi, aithníonn sibh go bhfuil an samhradh i ngar daoibh.
29. Mar an gcéanna, nuair a fheiceann sibh na nithe sin ag titim amach, aithníonn sibh go bhfuil sé féin i ngar daoibh, ag dalladh bhur ndorais.
30. Is fírinneach a deirim libh, nach rachaidh an ghlúin seo thart go dtaga na nithe sin uile go léir i gcrích.
31. Rachaidh neamh agus talamh as, ach ní rachaidh mo bhriathrasa as.