22. Mar éireoidh Críostanna bréige agus fáithe bréige, agus beidh comharthaí agus iontais le taispeáint acu, a bhainfidh mealladh as na fíréin féin—dá mb'fhéidir sin.
23. Ach bígí sibhse ar bhur n‑aire; mar tá an t‑iomlán inste agam daoibh roimh ré.
24. “Ach sna laethanta úd a leanfas an t‑anró, beidh smúid ar an ngrian, agus ní thabharfaidh an ghealach a solas,
25. agus titfidh na réaltaí as an spéir, agus corrófar na cumhachtaí neamhaí.
26. Is ansin a fheicfear Mac an duine ag teacht i néalta neimhe i gcumhacht agus i mórghlóir.
27. Cuirfidh sé na haingil amach ansin, agus cruinneoidh sé a fhíréin ó cheithre aird na gaoithe, ó choirnéil an talaimh go cinn na spéartha.
28. “Foghlaimígí a cheacht ón gcrann fige; chomh luath agus a mhaothaíos a shlat agus a thagas an duilliúr uirthi, aithníonn sibh go bhfuil an samhradh i ngar daoibh.