45. Ach níor thuig siad an rá sin, agus bhí sé ceilte orthu, ionas nach dtabharfaidís faoi deara é; agus níor lig an eagla dóibh fiafraí de i dtaobh an rá sin.
46. Agus d'éirigh conspóid eatarthu faoi cé ba mhó céim orthu.
47. Ach nuair ba léir d'Íosa an smaoineamh a bhí ina gcroíthe, fuair sé leanbh gur chuir ina sheasamh taobh leis,
48. agus dúirt sé leo, “Cibé a ghlacas leis an leanbh seo i m'ainmse is liom a ghlacas sé, agus cibé a ghlacas liomsa glacann sé leis an Té a chuir uaidh mé; mar is ionann an té is lú agus an té is mó céim eadraibh.”
49. Ba é an freagra a thug Eoin air, “A Mháistir, chonaiceamar an fear agus é ag díbirt deamhan i d'ainm, agus chrosamar air é, de bhrí nach leanann sé an bealach céanna linne.”
50. Ach dúirt Íosa leis, “Ná crosaigí air é; mar an té nach mbíonn in bhur n‑aghaidh bíonn sé ar bhur dtaobh.”
51. Nuair a dhruid na laethanta leo a rabhthas lena ardú go neamh, thug sé a aghaidh go daingean ar Iarúsailéim.
52. Agus chuir sé teachtairí ar a bhéala, a chuaigh roimhe isteach i mbaile de chuid na Samaratánach, le hullmhú roimhe;
53. ach ní ghlacfadh na daoine leis, as siocair a aghaidh a bheith ar Iarúsailéim.
54. Agus nuair a chonaic a dheisceabail, Séamas agus Eoin, é, dúirt siad, “A Thiarna, an toil leat sinne a ordú don tine teacht anuas ó neamh agus a slogadh?”
55. Ach is é rud, thiontaigh sé orthu agus chuir sé milleán orthu.
56. Agus chuaigh siad go baile eile.