16. mar deirim libh nach n‑íosfaidh mé í go gcomhlíontar í i ríocht Dé.”
17. Agus ghlac sé cupán agus thug sé buíochas agus dúirt sé,
18. “Glacaigí seo agus roinn eadraibh féin é, mar insím daoibh nach n‑ólfaidh mé aon bhraon de thoradh na fíniúna go dtaga ríocht Dé.”
19. Agus ghlac sé arán agus thug sé buíochas agus roinn sé é gur thug dóibh é, á rá, “Is é seo mo chorpsa.
21. Ach siúd lámh mo bhrathadóra ar aon bhord liom.
22. Mar imíonn Mac an duine mar a cinneadh dó; ach is mairg don duine sin a dhéanfas a bhrath!”
23. Agus chuaigh siad a cheistiú a chéile, faoi cé acu a dhéanfadh a leithéid.
24. D'éirígh díospóireacht eatarthu, faoi cé acu a mheasfaí ar an bhfear ba mhó.
25. Agus dúirt sé leo, “Bíonn ríthe na nGintlithe ag imirt forlámhais orthu, agus tugtar dea dhaoine déirceacha ar a lucht rialaithe.
26. Ach ní hamhlaidh daoibhse; ina ionad sin bíodh an té is mó oraibh mar an té is óige, agus an taoiseach mar an timire.
27. Mar cé is mó céim, an té a bhíos ina shuí ag bord, nó an té a bhíos ag freastal? Nach é an té a bhíos ina shuí ag an mbord? Ach bímse mar fhreastalaí eadraibh.
28. “Is sibh a d'fhan liom nuair a cuireadh cathuithe orm;
29. mar a bhronn m'Athair ríocht orm, is amhlaidh a bhronnaim oraibhse