5. agus anois, a Athair, glóirigh mé i do láthair féin leis an nglóir a bhíodh agam i do láthair sula ndearnadh an domhan.
6. “Tá d'ainm nochta agam do na fir a thug tú dom as an domhan; ba leat iad, agus thug tú dom iad, agus tá do bhriathar coinnithe acu.
7. Tá fhios acu anois gur uait ar thug tú dom;
8. mar thug mé dóibh uaim na briathra a thug tusa dom, agus ghlac siad leo agus d'aithin siad i bhfirinne gur uait a tháinig mé, agus chreid siad gur chuir tú uait mé.
9. Táim ag iarraidh achainí ar a sonsan; ní ar son an domhain atáim ag iarraidh na hachainí ach ar son an dreama seo a thug tú dom, ós leat iad;
10. is leat a bhfuil agam, agus is liom a bhfuil agat, agus is iad is ábhar glóirithe dom.
11. Agus anois ní den saol seo mé, ach tá siadsan ar an saol, agus mise ar mo shlí chugatsa. A Athair Naofa, coinnigh iad san ainm sin agat a thug tú domsa, ionas go mbeidh siadsan aontaithe, ar an nós céanna agus atáimidne aontaithe.
12. Nuair a bhí mé leo, choinnigh mé iad san ainm sin agat a thug tú domsa; bhí mé i mo sciath chosanta acu, agus níor cailleadh aon duine acu ach an mac mallachta, ionas go bhfíorófaí an scrioptúr.
13. Ach anois táim ag teacht chugat; agus táim ag rá na cainte seo sa domhan, ionas go mbí mo lúcháirse á chomhlíonadh iontu féin.
14. Thug mé do bhriathar dóibh; agus thug an saol fuath dóibh ó nach den saol iad, mar nach den saol mise.
15. Nil mé ag achainí ort a dtógáil as an saol, ach a gcoinneáil saor ón drochsprid.
16. Ni den saol iad, mar nach den saol mé féin.
17. Naomhaigh leis an bhfírinne iad; is é do bhriatharsa an fhírinne.
18. De réir mar a chuir tú mise isteach sa domhan, is amhlaidh a chuir mise amach sa domhan iad.
19. Agus mar mhaithe leo bím do mo naomhú féin, ionas go naomhaítear iad freisin leis an bhfírinne.