11. ar an tsiocair go raibh mórán de na Giúdaigh ag imeacht agus ag creidiúint in Íosa.
12. An lá arna mhárach chuala mórshlua dár tháinig chun na féile faoi Íosa a bheith ag teacht go hlarúsailéim.
13. Thóg siad mar sin craobhacha crann pailme agus chuaigh siad amach ag fáiltiú roimhe, agus iad ag ligean gáir mholta, “Hósanna! Is beannaithe a thagas in ainm an Tiarna, is é Ri Iosrael é!”
14. Agus tháinig Íosa ar asal óg agus chuaigh sé a mharcaíocht air; mar atá scríofa,
15. “Ní eagal duit, a iníon Shióin;Seo chugat do ri,ina mharcach ar bhromach asail!”
16. Nior thuig a dheisceabail sin i dtús ama; ach nuair a tugadh Íosa chun a ghlóire, ba ansin a chuimhnigh siad go raibh sin scríofa faoi agus go ndearnadh sin air.
17. An slua a bhí ina chuideachta nuair a ghlaoigh sé Lasarus ón tuama agus a thóg sé ó mhairbh é, thug siad fianaise.
18. Is í an chúis a bhí ag an slua dul ina airicis, iad an t‑iomrá a chluinstin faoin gcomhartha sin a bheith déanta aige.
19. B'shiúd iad na Fairiséigh ag rá lena chéile, “Nach bhfeic-eann sibh gur saothar in aisce é; féachaigí, tá an saol uile imithe ina dhiaidh.”
20. Anois bhí Gréagaigh áirithe ar an dream a chuaigh suas a adhradh in am na féile.
21. Tháinig siadsan mar sin chuig Pilib, a bhí as Bétsáida atá i nGalailí, agus dúirt siad leis, “A Shaoi, ba mhaith linn Íosa a fheiceáil.”
22. Chuaigh Pilib gur inis sé d'Aindrias é; chuaigh Aindrias le Pilib ansin gur inis siad beirt d'Íosa faoi.
23. Agus d'fhreagair Íosa iad agus dúirt sé, “Tháinig an uair a mbeidh Mac an duine á ghlóiriú.
24. Is fíor atá, agus is fíor mo rá, mura dtiteann síol na cruithneachta sa talamh agus bás a fháil, ní bhíonn ann ach é amháin ina aonar; ach má fhaigheann sé bás, tagann mórán toraidh air.
25. An té sin a mbíonn grá aige ar a anam féin, cailleann sé é, agus an té sin ar fuath leis a anam ar an saol seo coinneoidh sé é le haghaidh na beatha síoraí.
26. Cibé a dhéanas seirbhís dom, caithfidh sé mé a leanúint; agus mar a mbím féin, is ann a bheas mo sheirbhíseach freisin; má dhéanann aon duine seirbhís domsa, tabharfaidh an tAthair onóir dó.
27. “Is anois atá buairt anama orm. Agus cad é a déarfas mé, ‘A Athair, slánaigh mé ón uair seo’? Ní hea, is chuige seo a shroich mé an uair seo.
28. A Athair, glóirigh d'ainm.” Tháinig leis sin an glór ó neamh, “Tá sé glóirithe agam cheana, agus beidh sé á ghlóiriú agam arís.”